Aangekomen in Santa Maria!

Na een ware mastodont van een reis (36 uren onderweg), ben ik uiteindelijk gearriveerd in mijn appartement te Santa Maria. De hele trip hier naartoe was al een ware ervaring op zich. Zo ontmoette ik op mijn 10 uur durende vlucht van Lissabon naar Rio de Janeiro ene Hans Rudat (Duitser), een 'Doctor in Agricultural Sciences'. Deze was uiteraard zeer geinteresseerd in mijn onderzoek naar bodemerosie met beryllium-10. Van hem kreeg ik ook enkele nuttige namen van internationale onderzoeksinstituties omtrent bodemonderzoek! De eerstvolgende uitdaging was dan het passeren van de Braziliaanse douane. Leg aan hen maar eens uit dat je hier als student bijna drie maanden lang met een universiteit komt samenwerken, maar niet komt studeren; bodemonderzoek komt doen, maar geen job in een onderzoeksteam hebt, in een appartement met iemand zult samenwonen, maar eigenlijk nog niemand kent, en uiteindelijk met tientallen kilo's grond zult terugvliegen om dan in België te analyseren... Na een een tiental minuten overleg en een extra mening van een collega-douanier kreeg ik toch m'n Braziliaanse stempel in m'n paspoort, en kon ik 5 uur lang gaan wachten op mijn laatste vlucht van Rio naar Porto Alegre! Tijdens dat wachten doken er nog enkele funny facts op. Zo was er een Braziliaanse reiziger met honger die schaamteloos maar met alle respect kwam vragen naar Princekoeken! Dat kon ik uiteraard niet weigeren. Vervolgens blijkt 'in een lift op knopjes duwen' hier een vaste job te zijn. Dat werd mij duidelijk gemaakt door een mep op mijn hand en een strenge blik wanneer ik in de luchthaven op verdieping 3 wou drukken... Een paper, twee kruiswoordraadsels en een Insomnium-cd later was het dan uiteindelijk Boarding time voor mijn laatste vlucht. Tijdens deze sliep ik al, nog voor de veiligheidsinstructies gegeven waren en heb ik daardoor ook de maaltijd gemist. Ik werd gewekt door 'The Captain speaking' die ons verwittigde voor het inzetten van de landing. Half slapend haalde ik mijn bagage op, nam ik een taxi naar mijn hostel (omgeven door schaarsgeklede straatmadelieven) en kroop deze keer een echt bed in. heerlijk!

Vanochtend, werd ik gewekt door een kuisvrouw die in het Portugees (uiteraard) kwam duidelijk maken dat er telefoon voor mij geweest was bij de receptie, en dat er binnen een uur mensen hier zouden zijn om mij te begeleiden naar de bushalte, voor mijn trip naar Santa Maria. Zo geschiedde, en de schoonfamilie van Prof. Minella begeleidde me tot op de bus naar mijn huidige woonplaats: universitetsstad Santa Maria! Daar wachtten dan drie studenten mij op met hun auto. Een daarvan was Rafael, mijn huisgenoot oor de komende drie maanden. Passerend langs een warm buffet en alle universiteitsgebouwen werd ik afgezet aan mijn appartement. Alles is hier prima in orde, proper, modern en vlakbij de campus gelegen. De volgende foto's van mijn appartement sluiten dit blogbericht af. Vanavond worden er pinten gedronken met andere studenten, dus volgende verhalen zullen snel gepost worden! Tot dan!

De woonkamer

Keuken

Badkamer

Mijn slaapkamer (met Charlie ;-) )